مجروحان دیگر واجب ترند

قبل از عملیات والفجر 8 در بهداری لشکر 25 کربلا فعالیت می کردم. در یکی از بمباران دشمن در آبادان، تعداد زیادی از رزمنده ها مجروح شدند اما نیروی کمی برای کمک به آنها بودند. در آن لحظه، رزمنده ها کمک کردند تا مجروحان را به اورژانس ببریم. در آن میان، حاج بصیر را دیدم که سرش ترکش خورده بود و با این حال، مجروحی را در دست گرفته بود و به داخل آمبولانس می گذاشت. اشک از چشمانم سرازیر شد و پیشش رفتم و گفتم: حاجی شما خودتان مجروح شدید و نیاز به کمک دارید. شما چرا؟ در جواب گفت: این برادرها (همان مجروحین) از من واجب ترند.