چراغ هدایت رزمنده ها

قبل از شروع عملیات کربلای 4 در منطقه «ام الرصاص» دشمن متوجه حضور رزمنده ها شد. به همین دلیل امکانات نیروئی و تجهیزات و ماشین های جنگی را به آن منطقه برد و در آماده باش کامل بود. با این همه، مسئولین تشخیص دادند که باید عملیات در ساعت 22 شب آغاز شود. نیروهای غواص(با توجه به لو رفتن منطقه عملیاتی) با مشکلات زیاد از اروندرود عبور و 50 درصد از سنگرهای اولیه دشمن را از بین بردند. همزمان با آن، خیلی از رزمنده ها در حین عبور از اروند، شهید شدند. بقیه به خط دشمن رسیدند. نظم سازمان یافته گردان ها به هم خورده بود، چون تعدادی از فرمانده هایش، شهید شده بودند. به همین دلیل، رزمنده ها سر گردان به این طرف و آن طرف می رفتند. در این حال، شهید بصیر در بین آنها حاضر شد و با حالت روحانی و صبورانه اش توانست، نیروهای تیپ یکم لشکر 25 کربلا را سازمان و هدایت کند. رزمنده ها با روحیه بالا و توان عالی، توانستند در عمق 3 کیلومتری دشمن نفوذ کنند.
با اینکه عملیات لو رفته بود، حاجی خودش با رزمنده ها به منطقه عملیاتی رفت و از هیچ چیز، ترسی نداشت. او مثل چراغ هدایت و پدری مهربان بالای سر بچه بود و آنها را به سمت جلو هدایت می کرد؛ این در حالی است که فرمانده لشگر، او را از رفتن به آنجا، منع کرده بود.