استفاده از سلاح شیمیایی حرکت ناجوانمردانه رژیم بعثی عراق در جنگ تحمیلی
گروه حماسه و جهاد دفاع پرس- فرشته حاجی زاده؛ مفهوم جنگ و حمله به یک کشور و بی سرپناه کردن عده ای آدم مظلوم و بیگناه همواره مورد نقد بوده است و بسیاری از سیاستمداران جهان با این موضوع مخالف بوده اند و جنگ را پدیده ای شوم و بد می‌دانند.
جنگ بین کشورها با خودش خشونت و قحطی و آوارگی می آورد و ممکن است وقوع سالها جنگ بین دو کشور، برای آن کشورها و مردم آنها خسارت های جبران ناپذیری داشته باشد.
در این بین اما دفاع مفهومی والا و ارزشمند است. آن هنگام که کشوری بدون هیچ پیش بینی قبلی به کشوری دیگر حمله می‌کند و جنگ را شروع می‌کند کشوری که مورد حمله قرار گرفته است طبیعتاً به دفاع روی می‌آورد.
همانند دوران هشت ساله ی دفاع مقدس که به خوبی نام دفاع مقدس به روی آن گذاشته شد وقتی عراق با حمایت تمام ابرقدرت های آن زمان به صورت یکباره به کشور حمله کرد، مردم برای به تحق نشاندن ارزش ها و آرمان ها و اینکه ثابت کنند که اینجا ایران است اینجا مهد دلیران است همه با هم و یکپارچه و متحد به دفاع روی آوردند و زیبا و با شکوه دوران دفاع مقدس را رقم زدند.
اما چیزی که در این بین شاید بدتر از خود جنگ و مفهوم آن است حمله ناجوانمردانه و استفاده از سلاح های شیمیایی در جنگ هاست الحق و الانصاف که سلاح شیمیایی و میکروبی خانمان برانداز است و افراد زیادی را درگیر خود می‌کند.
در تاریخ جنگ تحمیلی که واقعا به ایران تحمیل شد بارها عراق ناجوانمردانه از اینگونه سلاح ها استفاده کرد عراق در 7 و 8 تیرماه 1366 با هواپیماهای بمب افکن خود که حامل بمب های شیمیایی بود به شهر سردشت حمله کرد و تعداد زیادی از زنها و مردها و بچه های آنجا را مورد هدف گازهای کشنده قرار داد.
آن زمان این موضوع از دید جهانیان دور ماند و شاید رسانه های غربی کمتر و در بعضی از جاها اصلا به این موضوع نپرداختند و این حقایق آن موقع از چشم جهانیان پوشیده ماند.
اینگونه حملات عراق بارها و بارها در جنگ علیه ایران تکرار شد در حالی که بر همگان واضح و مبرهن است که عراق توانایی ساخت سلاح شیمیایی و میکروبی را نداشت و خوب معلوم بود که سردمداران غربی به صورت مستقیم و غیر مستقیم به رژیم بعث عراق کمک می‌کردند.
اما جالب آنجاست که با همه ی این امکانات باز هم عراق نتوانست پیروز میدان شود و پیروز میدان کشور ایران اسلامی و رزمندگان دلیر و مردم با صلابت آن بودند که استوارانه ایستادند و ایستادگی کردند حتی اگر شیمیایی شدند.
شاید آن روزها بسیاری از جنایات بعثی ها از چشم جهانیان دور ماند اما هشتم تیر ماه سالروز بمباران شیمیائی سردشت روز مبارزه با سلاح های شیمیایی و میکروبی نام گرفت.
و تا ابد مظلومیت مردم سردشت و حرکت ناجوانمردانه رژیم بعثی عراق در ذهن ها و یادها باقی ماند.
انتهای پیام/
