عمليات والفجر 4 و نقش رزمندگان سمنان در این عملیات

به گزارش خبرنگار دفاع پرس از سمنان، عدم وصول به پیروزی قاطع در عملیات‌های منطقه جنوب که اهداف نظامی و سیاسی را در خاک عراق دنبال می‌کرد، باعث شد تا بدون تغییر در اراده جمهوری اسلامی ایران مبنی بر تنبیه متجاوز، محورهای عملیاتی به طرف مناطقی سوق داده شوند که نیروهای عراقی در آن مناطق تمرکز و تجمع نداشته و اهداف تعیین شده قابل وصول باشد.

اجرای عملیات‌های مسلم ابن عقیل، والفجر 2 و والفجر 3 از این نوع اقدامات به شمار می‌رود که به ترتیب در مناطق سومار، حاج عمران و مهران انجام شد.

تامین ارتفاعات شمال و شمال غرب مریوان، پاکسازی بخشی از مناطق اشغالی از ضد انقلاب، انهدام نیروهای دشمن در منطقه، قطع ارتباط عناصر ضدانقلاب منطقه با منابع پشتیبانی در عراق و نهایتا خارج کردن شهرها و آبادی‌های مرزی از برد توپخانه از جمله اهدافی بود که در عملیات والفجر 4 پیگیری و دنبال شد.

عملیات والفجر 4 در منطقه جبهه شمالی، سلیمانیه و پنجوین با رمز «یا الله» در تاریخ 27 مهرماه 62 با هدف تصرف دره شیلر و پنجوین، انسداد معابر تردد ضد انقلاب آغاز و تا 30 آبان 62 ادامه داشت.

از اهداف اجرای عملیات والفجر 4 آزادسازی ارتفاعات قوچ سلطان در غرب مریوان و نیز اتصال ارتفاعات سورن به سورکوه بود. با اتصال این دو ارتفاع، دره نا امن شیلر که محل تردد ضد انقلاب و از معابر ورودی آنان از عراق به ایران بود، تامین می‌شد.

این عملیات با فرماندهی سپاه و ارتش در دو محور بانه و مریوان انجام شد و در نتیجه آن اغلب ارتفاعات مورد نظر در هر دو محور به تصرف درآمد. لیکن بر اثر پاتک‌های دشمن به روی قله‌های «کانی‌مانکا» برخی از قله‌های آن ارتفاع دست به دست شد و در نهایت در اشغال دشمن باقی ماند. در عین حال این عملیات با نتایجی همچون آزادسازی بخشی از خاک ایران اسلامی‌، تصرف منطقه وسیع دره شیلر و در نتیجه انسداد تعدادی دیگر از معابر مهم تردد ضد انقلاب و نیز اشراف خودی بر شهر پنجوین و چندین روستای عراق پایان یافت.

نقش استان سمنان در عملیات والفجر 4

بالاخره پس از حدود یک ماه و نیم کارشناسایی، طرح‌ریزی و فراهم نمودن شرایط و امکانات لازم برای عملیات در ارتفاعات قلاویزان در مهران و ارتفاعات بمو شاخ شمیران در مریوان بر اساس تدابیر فرماندهان قرارگاه اجرای عملیات در آن منطقه لغو و بنا به دستور قرارگاه، مقرر شد تا لشکر 17 جهت شرکت در ادامه عملیات والفجر 4 به منطقه عمومی مریوان منتقل شود. علت این تصمیم شروع عملیات والفجر 4 بود که یگان‌های عمل کننده در این منطقه توانسته بودند موفقیت‌هایی به دست آورده و نیاز به یگان‌های جدیدی برای توسعه عملیات بود.

در این زمان، فرمانده لشکر به اتفاق فرماندهان محور ها و تعدادی از واحدها جهت توجیه و بررسی وضعیت منطقه به سرعت خودشان را به شهر بانه رساندند و پس توجیه شدن و مراجعت به لشکر دستور انتقال به منطقه را صادر نمودند که با تلاش زیاد در یک حجم عظیم جابجایی را با توجه به کوهستانی بودن منطقه و نیاز به تأمین لازم به دلیل وجود عناصر ضد انقلاب آغاز و به همت کلیه برادران به منطقه عملیاتی انتقال و نهایتاً، لشکر در اطراف شهر مریوان مستقر شد.

در این عملیات رزمندگان استان سمنان در قالب دو گردان به نام‌های کربلا به فرماندهی «علی‌اصغر خانی» و جانشین وی «عبدالرحیم ابراهیمیان» و گردان امام موسی بن جعفر (ع) به فرماندهی شهید «محمود اخلاقی»، جانشین «مهدی مهدوی‌نژاد»تحت امر لشکر 17 علی بن ابیطالب (ع) پس از گذراندن آموزش‌های جسمانی مناسب با عملیات و برگزاری مراسم معنوی دعای کمیل، ندبه، توسل و راز و نیاز با خدا در روز موعود بنا بر دستور وارد عمل شده و پس از انهدام مواضع دشمن، استقامت در مقابل پاتک‌های پی در پی و حتی جنگ تن به تن بیش از 15 روز ادامه دادند و در نهایت با شهادت 87 نفر از بهترین عزیزان جان بر کف نظام جمهوری اسلامی و دادن تعدادی جانباز و مجروح به استان بازگشتند.