مصیبت‌های امام حسین (ع) و مجالس روضه را پر رونق کنید
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از رشت، «ایوب آئین» فرزند «ابراهیم» در هشتم تیر 1346 در روستای «سیاه کش» از توابع شهرستان «فومن» به دنیا آمد و در تاریخ 14 شهریور 1366 در «جزيره مجنون» عراق بر اثر اصابت تركش خمپاره به شهادت رسيد.
وصیت‌نامه شهید:
با سلام و درود فراوان به منجی عالم بشریت مهدی موعود و نائب بر حقش خمینی بت شکن و با آرزوی پیروزی نهایی کفر ستیزان اسلام در جبهه‌های نور علیه ظلمت؛ و با آرزوی صبر و استقامت برای خانواده‌های شهدا خصوصاً مفقودین و اسرا، وصیت نامه خود را آغاز می‌کنم.
مهدی جان؛ یک عمر صدایت زدم و لیاقت دیدارت را نیافتم؛ اما باز نا امید نیستم بدین امید گام در راه می گذارم که در آخرین لحظه مرگم جمال دل آرایت را ببینم و چه خوش است که ولو یک لحظه انسان معشوق خود را ببیند.
به قرآن مجید زیاد توجه کنید، راضی نشوید که روز قیامت قرآن در حضور خدا از ما شکایت کند، هر روز لااقل چند آیه از قرآن را بخوانید. بر شما باد نماز بر شما باد نماز شب، پیوند خود را با خدا قطع نکنید و هیچ گاه نا امید نباشید. مصیبت‌های امام حسین(علیه السلام) و مجالس روضه را پر رونق کنید که ما هر چه داریم از این ها داریم و مساجد را خالی و غریب نگذارید.
از پدر و مادر، خواهر و برادر تقاضا دارم که در دعای کمیل و توسل شرکت کنید و پشتیبان ولایت فقیه باشید. مادرم می دانم که برایم زحمت‌های بسیاری کشیده‌ای و شب‌ها نخوابیده‌ای و مرا بزرگ کرده‌ای باید افتخار کنی که من راهی را رفته‌ام که امام حسین و یارانش رفته اند و اگر شهید شدم برایم گریه نکن و هر وقت خواستی برایم گریه کنی به یاد امام حسین و برای او گریه کن؛ مرا نیز حلال کن.
پدر جان می دانم که شما خیلی برایم زحمت کشیده ای و من نیز نتوانسته ام وظیفه ای که بر گردن دارم عمل کنم و اگر شهید شدم تحمل کن هر چند می دانم که داغ جوان خیلی مشکل است، صبر و استقامت کن مثل سایر خانواده های شهدا.
خواهرانم می دانم که برادر خوبی برای شما نبوده ام مرا ببخشید؛ اگر شهید شدم برایم گریه نکنید، چون حضرت زینب صبر کنید که یک روز ۷۲ برادر را از دست داد و مقاومت کرد.
ای برادر جان هر وقت شهید شدم اسلحه ام را در دست بگیر و در میدان نبرد حق بر باطل بجنگ و به دشمنان بفهمانید که هرگز اسلحه شهید بر زمین نخواهد افتاد.
چند وصیت برای دوستان عزیزم؛
دوستان در هر لحظه مرا به یاد آورید و نگذارید مساجد خالی بماند. در هر شب جمعه به مزارم بیایید و با من صحبت کنید که چشم انتظارم. در دعای کمیل و توسل شرکت کنید و امام را در هرلحظه دعا کنید و از خداوند بخواهید که مرا ببخشد چون غرق گناهم. من در پایان وصیتی ندارم به جز صبر و استقامت برای خانواده ام. اگر شهید شدم در روستای «سیاه کش» مرا به خاک بسپارید و اگر هم مفقود شدم هیچ ناراحت نباشید که من پیش مولایم رفته ام.
انتهای پیام/
