سوسنگرد سرنوشت جنگ و تاریخ مقاومت را رقم زد/ سیلی اول را صدام در جبهه سوسنگرد خورد
گروه جهاد و حماسه دفاع‌پرس: سوسنگرد مجاهدانی را در خود پرورش داد که بعد‌ها مدیریت و فرماندهی جنگ را به عهده گرفتند به طوری‌که اکثر مسئولان عالی رتبه نظامی در این جبهه رشد یافته‌اند. رزمندگان سه روز با حداقل امکانات و تجهیزات مقاومت کردند و در برابر ارتش قدرتمند عراق ایستادند. اجحاف در حق رزمندگان داخل شهر سوسنگرد است اگر نگوییم با شرایط حماسی ایستادگی کردند. جنگ تمام‌عیار و جانانه‌ای در تاسوعا و عاشورا انجام دادند. رزمندگان عزم و اراده دشمن را در اصلی‌ترین محور شکستند و اولین سیلی و ضربه را به دشمن بعثی زدند تا عزم، اراده، شجاعت و شهامت خود را به رخ دشمن بکشند.
سردار احمد غلامپور از فرماندهان دوران دفاع مقدس است. فرمانده‌ای که سینه وی مملو از خاطرات و دلاورمردی‌های رزمندگان و شهیدانی همانند «مصطفی چمران»، «حمید تقوی‌فر»، «علی غیور اصلی» و «حسین بسطامی» است. گنجینه‌ای مملو از خاطره شهامت، شجاعت و ایمان مردانی که در عملیات‌های مختلف در دفاع از حریم ایران اسلامی در هشت سال دفاع مقدس در دل خود دارند.
وی طی سال‌ها حضور متمادی در جنگ به مدارج بالای فرماندهی سپاه در دفاع مقدس دست یافت از جمله فرماندهی قرارگاه کربلا، سپاه خوزستان و بسیاری از عملیات‌ها دوران دفاع مقدس. وی اکنون عضو هیات علمی و استاد دانشگاه امام حسین (ع) است و در سنگر علم و دانش به تدریس مباحث نظامی می‌پردازد تا جوانمردان دیگری را برای فردای جامعه اسلامی تربیت کند.
از این‌رو برای یادآوری دلاورمردی‌های رزمندگان اسلام و ثبت خاطرات دوران دفاع مقدس به ویژه سال‌های ابتدایی آن، به سراغ سردار احمد غلامپور فرمانده قرارگاه کربلا، فرمانده سابق سپاه سوسنگرد و عضو هیات علمی دانشگاه امام حسین (ع) رفته و با وی به گفت‌وگو نشستیم.
سردار احمد غلامپور در این گفت‌وگو اظهار داشت: باید تاریخچه‌ای به صورت محدود در مورد سوسنگرد بیان کنم، چون ما وقتی می‌گوییم سوسنگرد باید دقیقا معلوم کنیم که کدام عملیات در چه مقطعی و حادثه‌ای است؟ ۲۶ آبان در واقع سالروز «شکست حصر سوسنگرد» است، نه سالروز آزادسازی آن؛ زیرا آزادسازی به مواردی مثل فتح خرمشهر اطلاق می‌شود، که، چون این شهر کاملا اشغال شده بود، عملیات آزادسازی برای فتح آن انجام شد، در صورتی که سوسنگرد محاصره شده بود و ما حصر سوسنگرد را شکستیم.
وی افزود: واقعیت مهم این بود، که دشمن به کشور ما تجاوز کرد. مهم‌ترین هدف اصلی دشمن اشغال محور خوزستان بود، سه محور در شمال خوزستان برای خودش تعیین کرده بود، تصرف شهر‌های شوش، دزفول بستن جاده مهم و استراتژیک اندیمشک و قطع ارتباط با استان‌های شمالی هدف دشمن بود و در خوزستان یک محور چذابه به سمت بستان، سوسنگرد و حمیدیه تعریف کرد و قصد تصرف اهواز را داشت. محور میانی که دو بخش اصلی داشت و محور دیگر طلاییه کوشک که عراقی‌ها برای تصرفش با لشکر پنج مکانیزه روی جاده اهواز خرمشهر آمده بودند و نیز با الحاق لشکر ۹ در منطقه سوسنگرد به هم پیوستند. محور دیگر محور جنوبی خرمشهر ـ آبادان بود که عراقی‌ها قصد داشتند از محور شلمچه وارد شوند. دشمن تصمیم گرفته بود، از سه محور به خوزستان حمله کند.
سیلی اول رزمندگان اسلام به ارتش بعث
غلامپور ادامه داد: متاسفانه با وجود مجموع حوادثی که در استان خوزستان اتفاق افتاد، در جنگ تحمیلی و سال‌های بعد از جنگ، خیلی در موردش صحبت و تبلیغات نمی‌شود. عمده‌ترین مسئله محور خرمشهر و آبادان است، در صورتی که حوادث در محور میانی سوسنگرد اتفاق افتاد و مسائل بسیار مهمی بودند، که سرنوشت جنگ در این محور رقم زدند؛ البته مشخص است که فتح خرمشهر حماسه‌ای بزرگ بود اما اگر به حوادث روزشمار جنگ نگاه کنیم، در واقع سیلی اول به صدام و ارتش بعث در جبهه سوسنگرد زده شد. همه محاسبات صدام غلط از کار درآمد و نقش برآب شد. در روز‌های اول جنگ که ارتش عراق به کشور ایران حمله کرد، در محور شمالی تا پشت رود کرخه جلو آمد. خیلی مقاومت جزئی و محدودی صورت گرفت. در واقع حادثه مهمی رخ نداد. شاید یکی از دلایل این بود، که مناطق جمعیتی در مسیر ارتش عراق وجود نداشت. اما نهم مهر سال ۵۹ تازه ۱۰ روز از جنگ گذشته بود. زمانی که لشکر ۹ عراق به حمیدیه و لشکر ۵ مکانیزه به ۲۰ کیلومتری جاده اهواز رسیدند، تقریبا دشمن با یک حرکت می‌توانست اهواز را تصرف کند.
وی گفت: در این مقطع حادثه شبیخون غیور اصلی اتفاق افتاد که باعث شد، تقریبا آن حرکت آخر لشکر ۵ و ۹ عراق که قصد تصرف و اشغال اهواز را داشتند، ناکام مانده و نقشه عراقی‌ها به هم بریزد و اهواز از سقوط نجات پیدا کند. نهم مهر آن سال فقط ۱۰ روز از جنگ گذشته بود، اگر اهواز سقوط می‌کرد امروز چیزی به نام سقوط خرمشهر و حصر آبادان معنا و مفهوم نداشت، چون اگر اهواز سقوط کرده بود، آبادان و خرمشهر هم توسط دشمن اشغال می‌شد. این حادثه بزرگ که اتفاق افتاد، نقشه عراقی‌ها را به هم زد و باعث شد وقتی به شمال خوزستان می‌رسند پشت کرخه متوقف شوند. به دلیل این که محورها‌ی دیگر متوقف شده و ناچار شدند به محور میانی در جنوب با توجه به مقاومت‌هایی که صورت گرفت بروند یعنی به سمت کارون که نهایتا حصر آبادان شکل گرفت.
غلامپور ابراز داشت: مهم‌ترین محور برای عراقی‌ها محور میانی چذابه از سمت بستان، سوسنگرد و حمیدیه اهواز بود که هدف اصلی آنها تصرف مرکز استان بود. روند حوادث سه ماهه جنگ را که بررسی می‌کنیم، بیشترین اتفاقات در محور سوسنگرد افتاده است. عراق بیش از چهار بار به سوسنگرد حمله کرد، تا پیشروی قبلی که متوقف شده و آسیب دیده را ترمیم و کامل کند. ایام هیجدهم و نوزدهم آبان عراقی‌ها به سمت عقب رانده شدند و تا نزدیک بستان عقب‌نشینی کردند اما مجددا تصمیم گرفتند از دو محور سمت رودخانه کرخه‌کور و ارتفاعات الله‌اکبر که آنجا مستقر شده بودند، بروند که محور جاده بستان سوسنگرد بود و از سه مسیر اقدام کردند و سوسنگرد را به مرحله سقوط رساندند.
انتهای پیام/ 191
