«محسن اسلامزاده» مستندساز و هنرمند جبهه انقلاب اسلامی در گفتوگو با خبرنگار دفاعپرس در مشهد، با تأکید بر لزوم حضور بینالمللی مستندسازان جهادی اظهار داشت: در حال حاضر ما با یک امپراطوری رسانهای مواجه هستیم که برای همه مردم دنیا برنامهریزی کرده و تا حدی خود را رشد داده که شناخت ملتها از یکدیگر هم به دست این امپراطوری رسانهای تعیین میشود.
وی افزود: به طور مثال، اگر بخواهیم درباره ملت لیبی، ملت تونس، ملت یمن اطلاعات کسب کنیم، بازهم ناچار هستیم تا به تولیدات همان رسانههای غربی رجوع کنیم و متأسفانه این موضوع یک مشکل دوطرفه است به گونهای که بسیاری از قضاوتهای ناعادلانه و شناخت های نادرست ملتهای دیگر نسبت به ما نیز به خاطر تصویر مغرضانه و طراحی شدهای است که رسانههای غربی به آنها ارائه میکنند.
این مستندساز خاطرنشان کرد: متأسفانه در شرایط کنونی کشور، حتی بسیاری از اقشار جامعه ایران هنگامی که به دنبال کسب اطلاعات درباره میانمار، سومالی یا بوسنی هستند، به مستنداتی رجوع میکنند که از دریچه لنز یک مستندساز غربی تهیه شده است و آنها هستند که برای ما اخبار وقایع و تحولات بینالمللی را روایت میکنند.
وی ادامه داد: در بسیاری از کشورها رسانه به طور کامل به غربیها واگذار شده و آحاد مردم آن کشور حتی برای مطلع شدن از اخبار کشور خودشان به رسانههای غربی رجوع میکنند. این موضوع در ایران قبل از انقلاب نیز وجود داشت و به طور مثال، مستند «باد صبا» که قرار بود، معرف فرهنگ ایرانی به جهان باشد، توسط «آلبر لاموریس» و یک گروه هنری فرانسوی تهیه و تولید شد.
مستندسازان انقلابی، روایتگر حقایق کشورهای جهان باشند
اسلامزاده ضمن اشاره به خاطره حضور خود در جشنواره هنری سال ۲۰۱۲ در کشور قطر، گفت: یکی از مستندهای من درباره وقایع لیبی به مرحله داوری این جشنواره راه پیدا کرده بود ولذا ما هم حضور پیدا کردیم. در آن جا شاهد بودم که بسیاری از داوران از من سؤال میکردند که چرا درحالی که ایران ۵ هزار کیلومتر با لیبی فاصله دارد، ما برای تهیه مستند به آنجا رفتیم و من پاسخ دادم به همان دلیلی که یک مستندساز آمریکایی، فرانسوی، انگلیسی یا آلمانی از چندین هزار کیلومتر دورتر به لیبی میآید تا مستند خود را تهیه کند و قرائت خود را به ملتهای دیگر تحمیل نماید.
وی ابراز داشت: جالب است بدانید که در جریان ضبط مستندم در لیبی شخصاً مشاهده کردم که حتی در سختترین شرایط و بحرانیترین موقعیتها، همواره یک مستندساز فرانسوی از رویترز و فرانس ۲۴ یا یک خبرنگار انگلیسی از بیبیسی در آن مکان حضور داشت. به همین خاطر است که حضور مستندسازان ایرانی را در سوریه، عراق و افغانستان باید مغتنم و ارزشمند بدانیم و نباید به حضور در همین کشورها محدود باشیم زیرا لازم است تا هنرمندان مقید به هنر انقلاب و مستندسازان مجاهد ما در همه کشورهای اسلامی، آفریقای مرکزی و حتی آمریکای لاتین بدون هیچ حد و مرزی حضور پیدا کنند و قرائت خود را از تحولات بینالمللی داشته باشند.
این هنرمند مستندساز گفت: در جریان سفر به لیبی شخصاً مشاهده کردم که قذافی همه مظاهر هنر ملی این کشور را نابود کرده بود تا حدی که ملت لیبی در حال حاضر حتی سازهای محلی و اصیل خود را فراموش کردهاند و نسل جدید این کشور هیچ ارتباطی با داستانهای سنتی و ادبیات ملی لیبی برقرار نمیکند.
وی با بیان اینکه انقلاب اسلامی یک انقلاب فرهنگی بود، اظهار کرد: باید خدا را شکر کرد که رهبر این نظام، خود اهل هنر، فرهنگ و ادبیات است و دقیقاً برعکس این موضوع در انقلاب اسلامی رخ داده و در ۴۲ سال گذشته، رشد و شکوفایی دوباره هنر اسلامی ایرانی در بسیاری از عرصهها شاهد بودهایم.
جنگ امروز، جنگ رسانههاست
اسلامزاده با بیان اینکه «جنگ امروز، جنگ رسانههاست»، تصریح کرد: در تقابل بی رحمانه امپریالیسم با فرهنگهای متعالی همچون اسلام، تروریسم رسانهای غرب از هیچ سیاست ناجوانمردانهای برای ترور دشمنان خود دریغ نمیکند. باید به این موضوع به دقت پرداخته شود که چرا شبکه خبری پرس تیوی ایران در تحریم رسانهای غرب قرار میگیرد و شبکه هیسپان تیوی نیز به صورت مستمر و مداوم تخریب میشود.
وی در پاسخ به سؤالی در خصوص وضعیت حمایتهای دولت از مستندسازان انقلاب اسلامی اظهار کرد: سیر پرتکرار بی مهریها نسبت به هنرمندان جوان انقلابی در سالهای اخیر به ما یاد داده است که اساساً نباید هیچ انتظاری از دولت و سازمانها داشته باشیم. به نظر من، دولت نه به عنوان عامل اصلی انجام همه کارها بلکه به عنوان یک متولی برای سازماندهی به پروژهها، باید به گونه وارد عرصه شود که همه هنرمندان و تولیدکنندگان آثار فرهنگی در یک خط سیر هماهنگ قرار بگیرند.
اسلامزاده ابراز داشت: در بسیاری از جشنوارههای بزرگ دنیا علیرغم سانسور شدید غربیها و لابیهایی که برای حذف آثار ما از جشنوارهها اتفاق میافتد، خوشبختانه شاهد هستیم که مستندهای امروز هنرمندان جوان انقلابی ایرانی به جشنوارههای بینالمللی راه پیدا میکند، دیده میشود و مورد استقبال قرار میگیرد و جوایز جهانی معتبر را از آن خود میکند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: میتوان به آینده هنر انقلاب اسلامی خوشبین بود چراکه هنرمندان انقلابی منتظر حمایتهای مسئولان نماندهاند و آتش به اختیار، زمینه شکوفاشدن این هنر رو به رشد را فراهم میکنند و اساساً به نظر من، این مسئولان ما هستند که از قطار پرسرعت پیشرفت و تعالی هنر جا ماندهاند.
انتهای پیام/