امام حسن عسکری (ع)؛ احیاگر دین و زمینه‌ساز ظهور امام دوازدهم (عج)
گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ علی عبدالصمدی؛ هشتم ربیع الاول سالروز شهادت امام حسن عسکری (ع) است. ایشان در هشتم ربیع الثانی سال ۲۳۲ هجری قمری در شهر مدینه دیده به جهان گشودند. پدر ایشان امام علی النقی (ع) و مادر ایشان حدیث از زنان آزاد شده به دست امام علی النقی (ع) بودند. لقب ایشان ابن الرضا بود و به همراه پدر بزرگوارشان به دلیل ظلم خلفای عباسی و ظلم ستیزی ایشان همواره در شهر سامرا که در آن زمان اردوگاه نظامی بود، در حصر خانگی بودند؛ از همین رو ایشان را امام حسن عسکری (به معنای محبوس در اردوگاه نظامی) می‌خواندند. ایشان در طول دوران امامتشان اعلام کرده بودند که پدر حضرت، ولی عصر (عج) هستند و ایشان منجی عالم بشریت خواهند بود؛ لذا به همین دلیل ایشان دائما تحت فشار‌های سیاسی و اجتماعی از سوی عباسیان بودند.
دوران امامت ایشان بیش از شش سال نشد. اهم رسالت‌های ایشان در آن دوره علاوه بر احیاء دین و جلوگیری از انحراف جامعه‌ی اسلامی، زمینه سازی جهت آغاز امامت حضرت مهدی (عج) بود. دوران کوتاه، اما پر بار امامت ایشان هم عصر با خلافت معتز، مهتدی و معتمد عباسی بود. تعدد خلفا طی شش سال می‌تواند نشان از تزلزل دستگاه خلافت فاسد عباسی داشته باشد. شاید به همین دلیل است که اکثر خلفا در این دوره ائمه‌ی اطهار را بیشتر تحت نظر داشته و عملا باعث آزار و اذیت ایشان و دوری از مسلمین می‌شدند.
در چنین شرایطی، شبکه‌ی وکلای ائمه شکل گرفت؛ یعنی نمایندگانی که رسما از امامان معصوم وکالت داشتند تا به پرسش‌های جامعه‌ی اسلامی پاسخ دهند. زمانه‌ی امامت امام حسن عسکری نیز از این قاعده مستثنی نبود. ایشان با قید وکلای خود با جامعه و خیل عظیم مشتاقانشان ارتباط برقرار می‌کردند و از ایجاد انحراف و انشقاق جامعه جلوگیری می‌کردند.
نتیجه‌ی چنین ارتباطی، تعلیم و آموزش شاگردان بسیار است. ابوعمرو عثمان ابن سعید عمری، احمد ابن اسحاق قمی، ابراهیم ابن مهزیار، ابوهاشم داوود ابن قاسم جعفری، ابو سهل، اسماعیل علی نوبختی، احمد ابن محمد ابن مطهر و... از جمله نواب، وکلا و شاگردان نزدیک امام حسن عسکری علیه السلام بودند.
صحیفه‌ی عسکریه و تفسیر عسکری از جمله کتبی هستند که به دست مبارک آن حضرت مرقوم شده و برای مشتاقان ایشان به جا مانده است.
ایشان با دسیسه‌ی خلیفه‌ی وقت در سال ۲۶۰ هجری قمری در سن ۲۹ سالگی در سامرا به شهادت رسیدند و بنا بر روایات در خانه‌ی خود و در کنار مزار پدر بزرگوارشان، امام هادی علیه السلام مدفون شدند.
پس از شهادت ایشان امامت حضرت مهدی ارواحنا فداه آغاز شد و تا قیام قیامت ادامه خواهد داشت. جامعه‌ی اسلامی آرزوی دیدار روی ماه آن امام حی و حاضر، اما غایب از نظر را دارد. دعای منتظران ظهور تا به آن روز چنین است:
اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه والنصرواجعلنا من خیراعوانه وانصاره والمستشهدین بین یدیه
انتهای پیام/ ۱۳۳
