به گزارش خبرنگار دفاعپرس از ساری، دفاع مقدس گنجینهای ماندگار از حضور عارفانه انسانهای برگزیده خداست که شهادتطلبی، ایثارگری، گذشت، شجاعت، رشادت، مردانگی و جوانمردی را میتوان از جمله خصوصیات بارز شخصیتی و اخلاقیشان نام برد.
همانان که جان برکف برای دفاع از دین و ناموس، ارزشها و آرمانهای این نظام دل به جاده زدند و در کربلای ایران حماسههای بیبدیل خلق کردند و بر دشمن بعثی پیروز شدند. شهیدانی که هر کدامشان نمونه و الگوی ایستادگی و مقاومت هستند.
«احمد شیرخانی آجندی» یکی از ۱۰ هزار و ۴۰۰ شهید استان مازندران و اهل شهرستان «نکا» است که در ادامه زندگینامه و فرازی از وصیتنامه این شهید را از نظر میگذرانیم.
زندگینامه شهید
«احمد شیرخانی آجندی» در سال ۱۳۳۷ در روستای «آجند» شهرستان نکا چشم به جهان گشود. به علت عدم وجود دبستان در روستایشان مجبور شد برای تحصیل و فراگیری علم و دانش به روستای همجوار سفر کرده و از کودکی هجرت را بیاموزد.
پس از اخذ گواهینامه ششم ابتدایی ترک تحصیل کرد و به کشاورزی مشغول شد. اما از آنجا که تشنه آموختن بود، همراه با کار روزانه در یکی از مدارس شبانه به تحصیل مشغول و موفق شد تا سوم راهنمایی ادامه دهد. در همین سالها بود که میبایست به سربازی برود، ولی در نیروی دریایی بندر انزلی بصورت کادر استخدام شد.
همیشه فکر میکرد از این راه بتواند در بوجود آوردن ارتشی مکتبی گامی بردارد. همزمان با این ایام، نهال انقلاب اسلامی نیز در حال جوانه زدن بود و امام فرمان ترک سربازخانهها را صادر فرمود.
شهید شیرخانی که عاشق بیقرار خمینی بت شکن بود، پیام رهبرش را با گوش جان شنید و فرار از نیروی دریایی را واجب شرعی شمرد. پس از فرار به روستای خود رفت تا بتواند مردم روستایشان را با انقلاب اسلامی وفق دهد. از آن پس همیشه پیشاپیش صفوف راهپیمایان و تظاهرکنندگان بود.
در همین ایام با بانو فرخ اسکندری، در سال ۱۳۵۷، پیوند ازدواج بست که مهدی و مریم، یادگاران این ازدواج خجسته هستند.
پس از پیروزی انقلاب، عضو سپاه پاسداران شد و در واحد تبلیغات خدمت میکرد. به گاه شلوغی کردستان، آنجا بود و در پاکسازی آنجا از لوث وجود منافقین تلاش کرد. پس از آن که جنگ بر ما تحمیل شد نیز بارها راهی جنوب و غرب کشور شد تا از کیان ایران عزیز دفاع کند.
از ۲۱ بهمن سال ۱۳۶۰ تا پنجم تیر ۱۳۶۱، مسئول محور در اسلام دشت در مریوان بود و خدا خواست که این آخرین ماموریت احمد باشد. او در روز پنجم تیر ۱۳۶۱، به دست منافقین کوردل در مریوان به شهادت رسید و پیکر پاکش روی دستان مردم قدرشناس نکا، تا گلزار شهدای روستای آجند تشییع شد.
فرازی از وصیتنامه شهید
من از امت رزمنده ایران میخواهم که پشتیبان ولایت فقیه باشند و هیچ وقت امام را تنها نگذارند. انسان به هر مقامی که برسد، اگر آن مقام برای رضای خدا و برای خاطر راه الله نباشد همیشه پیش وجدانش و پیش همه افراد خجل و ناراحت است امروز خوشحالم که تحت رهبری امام این انقلاب اسلامی که تداومبخش راه انسانیت به پیروزی رساند، و این انقلاب به یاری خدا تا نهضت مهدی (عج) ادامه خواهد داشت، و ملت مسلمان و مؤمن ایران هیچگاه از این نهضت سر باز نخواهند زد، چونکه راه خود را شناختهاند.
من به عنوان یک پاسدار هرچند که لیاقت و شایستگی این را ندارم که بتوانم جملهای درباره نصیحت به ملت عرض کنم و این مقام در شأن امام است که از لبهای گهربار امام بیرون میآید فقط به عنوان احساس وظیفه یک جمله کوچکی عرض دارم که، هیچ وقت امام و این قلب تپنده امت را تنها نگذارند. از این رزمندگان که در جبههها مشغول نبرد با آمریکا و دست نشانده او صدام هستند و همیشه گوش به فرمان رهبر انقلاب و فرماندهی کل قوا امام خمینی باشید.
انتهای پیام/