مساجد زیادی در تهران، پایگاه انقلاب اسلامی بود و نیرو‌های امنیتی شاه، روش‌های متعددی برای مقابله با سخنرانی‌ها داشتند؛ از جمله این‌که منبر یکی از مساجد فعال را دزدیدند تا آیت‌الله شاه‌آبادی سخنرانی نکند. او هم ایستاده با مردم حرف زد.

"برخی‌ بر این تصورند که منافقین بر سر قدرت با نظام زاویه پیدا کردند. در حالی که نوع دیدگاه و تفکراتشان چه در زندان و چه در سخنرانی‌ها فرق داشت. منافقین رهبری روحانیت و امام را قبول نداشتند و در نتیجه با انقلابیون در نوع مبارزه تفاوت داشتند. آن‌ها به دنیال مبارزه مسلحانه و انقلابیون به دنبال مبارزه فرهنگی بودند."